QYTETI I DHIVE
Në qytetin e rrallë, tufa me ujq
shetisin sipas marrëveshjes turistike;
aparatet, që shkrepin orë e çast,
mbushen me egzotikën e dhive.
Të mahnitur ujqit admirojnë sheshet,
kecat paqësorë që lodrojnë nëpër parqe:
- Ju
lumtë, dhi, për kaq përparime
arritur në ekonomi e në arte.
Dhitë shoqëruese s’u zenë besë veshëve
që ujqit po u mburrin traditën.
Vërtet po shuhet armiqësi e përjetshme?
Vërtet po çlirohemi nga kompleksi i frikës?
Mikpritëset dhi me takat e larta
dhe me gëzofin elegant, fluror,
s’u lodhën së shëtituri vizitorët,
gjersa i çuan te një grup skulpturor.
Tre heronj, tre keca prej bronxi,
lartohen me poza fitimtari
dhe një ujk, i mundur në mes tyre,
i damkosur, i nxirrë nga zjarri.
Mysafirët vlerësuan frymën liridashëse
zgjuarsinë e brezit të ri të kecave,
dhe përmendën të drejtat, liritë,
në epokën e bashkëjetesës së specieve.
“Duhet ta realizojmë pa dhimbje
vëllazërimin e ujqërve me dhitë,
Të ngremë komisione, që urrejtjen,
ta heqim nga tekstet e historisë.”
Këto tha më i madhi i ujqërve në banket,
të shtruar më së miri, me karrota e banane,
dhe shtoi me habi: “A s’e shihni dhe vet
se tashmë ne jemi vegjetarianë?!”
Nessun commento:
Posta un commento