Limja

LIMJA

 

Çahej mëdysh deti kur Limja futej në garën  4x100.

Hidhej si delfin përpara  dhe valët,

që krijonin elikat e krahëve të tij ,

kapërxenin shpatullat e gjera,

rrëshqisnin si vorbuj  

dhe vështirësonin notimin e të tjerëve që vinin pas.

Shputat e këmbëve rrihnin  me një ritëm  elegant,

të njëtrajtshëm,

sikur në to të ishte ndezur një motor me dy kohë.

Nuk e nxënte korsia. Edhe kur notonte në shpinë

edhe kur çante me stil të lirë, (me krol,

siç thonë në Sarandë),

çlirohej një energji që shkumbëzonte dritën e detit

dhe brohoritjet entuziaste të tifozëve të shumtë.

Kur thyhej rekordi i 4x100-shit

këto brohoritje

ngjiteshin në ekualiptet e larta të Plazhit të Ri

dhe binin pastaj me breshërimë

si ca rruzuj ajri të kaltër,

që çaheshin mbi platformën  e zadrës,

ku juria  shpërndante titujt.

Kampioni ishte Limja.

Adhuronjësit e vegjël e ndiqnin me vrap në bulevardin

      buzë detit,

shtynin në rrëmujë njeri tjetrin

dhe arrinin të preknin trupin e tij të madh

që lëkundej si një gafore gjigante,

duke dridhur  ajrin e xhamat.