........

martedì 18 marzo 2014

Tutje sanalleve të kthyera përmbys



TUTJE SANALLEVE  TË KTHYERA PËRMBYS


E ndrojtur u ul nata e jugut mbi drurët e kaltër dhe
shkëmbinjtë e bardhë,
nata e jugut
me erën e ngrohtë
që mblidhte zërat e zogjve, zhurmën e krahëve të
     lejlekëve,
      që vinin
nga Mesdheu.

Mbi kumin e plazhit
qëndronin sanallet
e kthyera përmbys.

Ne i lamë mbrapa.
Ne shkuam tutje mes rrugicave të prillit
atje ku dukej më mirë qyteti i vizatuar lehtë
pas mjegullës së mbrëmjes.

Ishim dy silueta mbi shkëmbinjtë  ku vala shpërndante
 jodin që na mbështillte
       si aroma e ndjenjave tona.

Nuk flisnim. Xixëllonja e një puthjeje të lehtë na ndriçoi 
   fytyrat
dhe pamë njeri tjetrin të zenë në faj...

Nuk e di pse ajo mbrëmje e magjepsur
dhe xixëllonja e saj
më ndoqën pas gjithë jetën.

1973-2014

Nessun commento:

Posta un commento