........

sabato 22 marzo 2014

Therrtorja



THERTORJA

Kujt i pat shkuar në mendje ndërtimi i asaj thertoreje
 buzë detit në të dalë të Sarandës
me kanalin e gjakut  që derdhej mes valëve të Jonit
dhe skuqte tërë gjiun e fëmijërisë sonë rreth e rrotull?!

Afroheshin egërsirat e detit, kafshonin fufat e mushkrive
                        që lundronin mbi ujë,
rrëmbenin plëncat, dhjamrat, duke u grindur me njëra
                                                            tjetrën
dhe hapeshin të friksuara kur shfaqej
koka e bishti energjik i peshkaqenëve.

Nuk guxonim të kridheshim në ujra.

Kur vinin makinat të shkarkonin tufat e derrave në
   sheshin e therrtores,
plasnin hungurimat çjerrëse të tyre dhe ajri bëhej i
padurueshëm,
sikur të fillonin nga puna dhjetra sharra elektrike.

Derrat ngulnin thundrat, duke u tendosur,
ndërsa kasapët  me mustaqe dhe thika të mprehta në
 duar
i tërhiqnin nga veshët brënda sallës së madhe të
therrjeve.
 
Shihnim të tmerruar seancat e sakrifikimit të tyre,
trullosjen me vare, prerjen e gabzherëve, xhveshjen e
 lëkurës,
sikur të zbërthenin kopsat e një këmishe,
dhe e ndanin me grushta nga trupat që lëkundeshin
   në çengela.

Ca gra me çizme llastiku, me tuba uji në duar, shtynin
            me fshesa gjakun si lumë
dhe pjesët që flaken, për në kanalin që lidhej me detin.

Oshëtinte salla e madhe,
gurgullonte kanali!

Ishim  spektatorë të një teatri tragjedish që luhej çdo ditë
   para syve tanë
me skenat e kasapëve e të peshkaqenëve
në sallën e madhe, në detin e hapur
dhe bridhnim këmbëzbathur mbi shkëmbinj
deri vonë mbasditeve.

Përpëliteshim netëve në gjumë,  shihnim ëndërra me
 kasapë e peshkaqenë
që kacafyteshin sëbashku në hapësirën mbi det
dhe përsëri të nesërmen
u afroheshim këtyre skenave
si somnambulë
që çapiteshim në truallin e këtyre  tragjedive
si në truallin e  Trojës. 

Sarandë, 22.03.2014




Nessun commento:

Posta un commento