Hiri i ditirambeve

HIRI I DITIRAMBEVE

Liria kishte mërguar nga Franca.

E shoqëronte atë Hygoi  i veshur tebdil

me emrin e një punëtori tipograf

në pasaportën e tij të  rreme.

Kur ulej netëve të Brukselit dhe hartonte “Ndëshkimet”.

ata, që i këndonin ditirambe tiranit që uzurpoi atdheun,

shihnin me llahtari si u digjeshin letrat në duar.

Të nesërmen pyesnin të habitur njëri-tjetrin:

ç’rrufe në të kthjellët

binte para tryezave  të tyre të shkrimit?

Mbyllnin dritaret, errësonin dhomat

dhe nën dritën e një qiriri

nisnin përsëri ditirambet për tiranin

dhe përsëri hiri i letrave si hiri i kufomave

u mbetej në duar.

Ku ta dinin ata se Hygoi në ato çaste

derdhte tërë rrufetë e zemërimit

që shkrepëtinin në ajër drejt Francës?

Limjon, 1979