LOSHIT, TIM VËLLAI TË VDEKUR
Çdo mbrëmje
zbret nga kryqi i mundimeve,
ulet në tryezën e një lokali
me gurin filozofik në dorë
dhe kafka ëngjujsh rreth e rrotull.
Çdo mëngjes
duket gjaku i tij i derdhur pranë gotave
të dëshpërimit
ku kamarjerët mundohen
të zhdukin
gjurmët e natës që shkoi.
Nessun commento:
Posta un commento