........

venerdì 9 gennaio 2015

Emri Thëllëzë



EMRI THËLLËZË
Histori e vitit 1916

Kur erdhi në jetë nëna ime në Moskofilin e mbushur me
     bajame dhe fiq deti,
në rrugën që të çonte në shtëpinë me portën e gurtë të
       Karreçajve,
u dritësuan odat e lashta nga urimet dhe uratat.  

Çuk-çuk, feksi dhe hoxha. La këpucët që jashtë derës
dhe në magjarinë e madhe,
u rehatua mbi çilte
në qoshe të vatrës,
ku i hapën vendin.

Të gjithë diskutonin
për emrin që do ti shkonte sërës së saj si një zonjë e
    nesërme
dhe mendjen s’e patën
kur nga dritarja
fluturimthi hyri një thëllëzë mali.
E tromaksur u end mbi kokat
me shami të bardha të grave,
mbi kokat e burrave
që festet i kishin hequr.

Thëllëza s’kish ku të fshihej
po nën djep të porsalindurës
shkoi e mblodhi krahët
me zemrën që i dridhej.

Atëherë hoxha u ngrit e tha:

“Mos u lodhni hiç për emrin,
Perëndia, që i qofshim falë,
deshi dhe e solli
e ne dhuratën s’do t’ia kthejmë.
Thëllëzë do të quhet, 
për bukuri dhe urtësi
atyre do t'u ngjajë."

Foshnja që Thëllëzë do quhej gugiti si në ëndërr.

Hoxha qeshi sa e dëgjoi,
mbathi këpucët te dera
dhe xhybja e tij e bardhë
humbi në shtegun me fiq deti.

Nessun commento:

Posta un commento