SHISHJA
Kujt
i shkoi ndërmend përpilimi i atij dokumenti
të fshehtë për të shfryrë në atë
moshë të njomë
dufin
e poshtërimeve? E nënshkruam sipas radhës atë
statut të dhimbjes: Mehmet Delvina,
Avni
Delvina, Luan Mato dhe në fund, unë, më i vogli
prej tyre. Të fshehur aty poshtë,
midis
të çarave të shkëmbinjve të Jonit, u betuam se
nuk do të tradhtonim njeri tjetrin, se nuk do
t’i
tradhtonim
prindërit tanë që vuanin dënimin
në Kalanë e Gjirokastrës, se nuk do të
tradhtonim
tapitë e lashta
të fisit, bibliotekat me
raftet
e rënduara, fletoret e ditarët me kaligrafinë
e
mahnitshme. Nuk do t’i tradhtonim
tablotë klasike të të parëve me kornizat e tyre
hijerënda.
I
mbyllëm të gjitha në shishe, duke pikuar mbi tapën
e saj dyllin e nxehtë për ta izoluar nga uji.
Midis
të çarave karstike të shkëmbinjve, në
mes të
gaforeve
e cironkave, lëshuam në ujëra sekretin
tonë
të
madh, me shpresën se dallga do ta çonte në të tjera
vende, në të tjera kohëra për të dëshmuar fatin
tonë.
E duke kaluar vitet, sa herë frika na
çoi te shkëmbinjtë,
se mos deti na dekonspironte dhe e nxirrte
në breg atë të fshehtë!
Nuk e di në ç’oqeane, bashkë me dallgët, shfryn
ende
dufin tonë të dikurshëm ai mesazh i mbyllur në
shishe.
Sarandë, 2011
Nessun commento:
Posta un commento