Jam prej loti

JAM PREJ LOTI

Jam prej loti. Jam vetëm një spitharë* që gdhëndin 

dallgët mbi  shkëmbinjtë  detarë për të depozituar

e përtharë shëllirën e ofshamave të tyre.

Një shtyllë kripe e ngulitur mbi dhimbjet jam.

Mos shikoni lodrën e dritës

që përthyhet në kristalet e klorurit të natriumit. Ato nuk

       janë shkëlqimi im.

Lotin kam.

Të rritur brënda vetes

vit pas viti,

dert pas derti. Lotin

që pak dinë ta shohin,

që pak dinë ta kuptojnë atë gur të çmuar të urtësisë dhe

                                                          durimit të madh.


* spitharë(a) - gropa të përmasave të ndryshme që erozioni hap me kalimin e kohës mbi shkëmbenj.