VARREZAT E ANIJEVE TË MBYTURA
Lundrojmë me katamaran në brigjet
joniane,
në kërkim të varezave të anijeve antike të mbytura.
Rrëshqasim mbi ekspozenë e ujrave të xhamta të këtij
muzeu kohrash, mbi spirancat,
patavrat e anijeve të luftës, anijeve tregëtare të
ngarkuara me amfora e tjegulla,
që shfaqen
përmes një vegjetacionit të dendur jonian.
Peshq të thellësive hyjnë e dalin në ambientet e këtij
muzeu si ca rojtarë të heshtur,
ku hijet tona prekin dëshmitë e betejave të lashta detare
kurse shpesët
e detit, pulëbardhat, këlthasin
pasthirrmat
e ushtarëve,
dhe
përsëritin britmat e tyre, duke u vërtitur
sipër nesh.
Hapësira
e pamatë e detit në perëndim të diellit
përsërit
flakët, hirin,
tymin dhe mirazhet e anijeve që
zhyten
në thellësitë e ujrave. Zëri i Cezarit hepohet mbi
valë duke ndjekur Pompeun.
Guiskardi, Bohemundi bredhin me flotat e tyre në këto
gjire. Dikush
i humb tërë
anijet nga shtrëngatat. Një tjetër i fundos vet
që ushtarët të mos mendojnë për kthimin.
Tendosim
velat në këto rrugëtime mbi Detin Jon.
Shfaqemi
në gjirin para Butrintit, para Onhezmit,
Porto
Palermos, Palasës
dhe
katamarani ndal në Gramata,
ku dikur
strehoheshin anijet për t’i shpëtuar furisë së
Poseidonit.
Monument
i gurtë i memorjes
i ngitur
thikë mbi humnerat e egërsuara,
me
shënimet e udhëtarëve të mëdhenj të gdhëndura në
murin e historisë,
me
lutjet kushtuar perëndive,
me
thirrjet,
me
agoninë e lundërtarëve të rrezikuar,
që
ndjehen të vegjël para natyrës
dhe
pendohen për mëkatet.
Prekim
me dorë shenjat,
adresat
e lëna
bashkë
me ankthin e tyre
për të
mbijetuar.
Prekim emrat
e Pompeut, të
Dolabelës,
të Mark Antonit,
të
konsullit Tit Statit Tauri
në këtë
enciklopedi të udhëkryqeve mesdhetare,
për të
dëshmuar se janë të vdekshëm.
Duke udhëtuar
për në Francë, këtu u tulat
për t’u
mbrojtur nga stuhia
perandori
i Bizantit, Joani V Paleologu.
Dhe katamarani
vozit në skajet e kohrave,
duke shtyrë
ca valë indiferente për të shkuarën.
Nessun commento:
Posta un commento