Bora dhe bananet e Tropikut në Sarandë

BORA DHE BANANET E TROPIKUT NË SARANDË

Me një gëzim naiv i pritën flokëzat e borës, bananet e tropikut

     në Sarandë,

bananet me krahët gjigantë e të gjelbër,

të gënjyera nga ngazëllimi i papritur i fëmijëve

që gjuanin me topa bore moshatarët

nëpër parqet e hutuara buzë detit.

Gëzimi zuri t’u mekej, kur pak e nga pak, shtresa e bardhë

                                                                        dhe e ftohtë e borës

filloi t’u rëndonte përsipër.

Atëherë krahët e tyre elegantë,

si krahë albatrosësh oqeanikë,

e humbën energjinë e lundrimit në ajër

dhe nuk e patën më forcën të hapeshin si më parë.

  

Po nata e pazakontë erdhi.

Bananet e tropikut, të pamësuara

me acarin, apo ngricat

nuk arrinin të ndalnin dridhmat me pelerinat e tyre të holla

 në shpatulla

dhe shtrëngoheshin për t’u ngrohur,

duke ndjerë t’u shqepen teshat e gjelbra,

e t’u boshatisen e damarët.

Mëngjesi i gjeti të gjunjëzuara,

në parqet ku rronin,

në një peizazh të bardhë e të panjohur bore

dhe kur hapën sytë, veten e panë me lemeri,

të katandisura me ca zhele të  zverdhura,

me gjymtyrë të këputura e pa jetë.

.