O HELM I ËMBËL SI MJALTI!
Të
kujtohet historia e atij magjistari gjigant brenda një
shisheje?
Jam
unë ai që tallazitet brenda shishes sate
sa
herë që ti e tund e shkujdesur
nga
një zemërim i beftë.
Kur
bie zemërimi, qelqi duket se ka marrë
plasaritje
dhe
unë pres të thyhet, t’i shpëtoj skllavërisë.
Eh,
po të më lesh një gyp të marr frymë lirisht,
nuk
do të përpiqem ta braktis atë qelq
të
mbushur me djallëzi.
O
helm i ëmbël si mjalti!
Sa
vetmitar do të isha i flakur në lirinë time,
në
lirinë e mallkuar, larg torturës sate!
Nessun commento:
Posta un commento