Një klik larg

NJË KLIK LARG

Kur ajo ende nuk shfaqet,

kur ende gishtat e saj nuk kanë

trokitur si një shi i rrëmbyer mbi tastierë,

ashtu, në pritje,

ndjehet si një shtrat lumi i shterur.

Çasti vjen. Imazhi i saj e mbush ekranin

dhe gjaku hov me gurgullimë,

si shkreptimë refleksesh drite,

si një potere e madhe zogjsh

mes  gjethe ëndrrash, që lëvrijnë.

Tani dashuria nuk është veçse një klik larg.

Nuk ka postierë me letra në prag,

nuk ka pritje dhe ankth të pafund,

as pliko të mbushura me lotët e saj,

as ofshamat e tij brenda një pusulle.

Ja ndien aromën, edhe pse larg merr frymë,

vibron zëri i saj nga bokset e kompjuterit

si një këngë,

një dorë që zgjatet nga ekrani e përkëdhel,

distancat dhe pengesat i shemb.