Ke një dallgë të kaltër në sytë e tu

KE NJË DALLGË TË KALTËR NË SYTË E TU

Të thashë: ke një dallgë të kaltër në sytë e tu,

përzier me ëndrrat e natës që shkoi.

Dhe ti m’u përgjigje:

në to nuk ka hone thithëse,

nuk ka reflekse që përpiqen të të mashtrojnë.

Po mua më tërheq ajo dallgë dhe mundohem në të

            të mos bie.                

Këta sy e kanë një dramë,

thua ti.

Edhe vet, të përmbytur janë.

Të mundur nga  ngjyra e tyre.

Sakaq i trembur thashë me vete:

të mbytur do të më gjejnë

në dramën prej eteri...

T’i shpëtoj rrezikut nuk bëra përpjekje,
lashë të më tërhiqte në thellësi misteri.